The Hobbit: an unexpected journey

Auteur: J.R.R Tolkien

Uitgever: Harper Collins
Genre: fantasie, avontuur
Bladzijdes: 253

Samenvatting:
In Bilbo’s plaats is het altijd heel kalm en is iedereen er altijd netjes en maakt nooit iets mee. Je mocht daar niet op avontuur gaan omdat je dan raar was, en je zou kunnen zeggen dat je dan buitengesloten werd. Maar bij Bilbo komen op een dag 13 dwergen gezellig binnen wandelen als hij alleen zijn oude vriend Gandalf de tovenaar verwacht. Gandalf had de dwergen allemaal uitgenodigd bij Bilbo, omdat Gandalf denkt dat de dwergen erg veel aan Bilbo zullen hebben . Ze willen hun schatten terug die de draak Smaug van ze afgepakt heeft heel lang geleden, toen Thror nog regeerde. De belangrijkste dwerg, Thorin, is de kleinzoon van deze regeerder. Dwergen zijn erg bijgelovig en er waren nog maar dertien Dwergen over, dat kon natuurlijk niet, want dertien is een ongeluksgetal. Ze vroegen de tovenaar Gandalf om een veertiende reisgenoot erbij te krijgen.

Voor hij het weet komt Bilbo in aanraking met vrolijk zingende dwergen, trollen die niet tegen zonlicht kunnen, boosaardige aardmannen met hun vieze gangen in de bergen, Elrond de zorgzame Elf, Beorn de magische mensbeer, spinnen in een groot, donker bos, Adelaars in hun nesten hoog in de bergen, meren en rivieren, de Eenzame Berg en een oorlog tussen 5 grote legers. Zo wordt Bilbo Balings de meest wereldwijze Hobbit ooit.

Want Bilbo werd door de vraag of hij mee wou zo overdonderd dat hij niets meer dan een beetje gemurmel uit kon brengen. De Dwergen dachten dan ook dat hij mee wou. Dus gingen ze op weg naar het grote avontuur om de draak Smaug uit te schakelen. Na veel opstakels kwamen ze, vooral dankzij Gandalf bij de mijnen van Moria. Moria was vroeger het mooiste Dwergen-rijk van de Midden-aarde , maar het is veroverd door Orks (aardmannen). De Dwergen moesten over de berg, want door de berg was te gevaarlijk.

Het sneeuwde op de berg zo hard dat ze moesten schuilen in een grot. Helaas was de grot de nieuwe in/uitgang van de Orks. De groep werd meegesleurd door Orks, gelukkig kon Gandalf nog net op tijd een formule uitspreken waardoor er een paar Orks dood neervielen. Door de verwarring konden ze ontsnappen, alleen Bilbo viel van een dwerg af in een zijgang, en toen hij bijkwam voelde hij om zich heen waar hij was, voelde iets, en stopte dat in zijn zak. Toen kwam hij Gollem tegen, een variant van een oerlelijke hobbit, en Gollem wilde hem niet laten gaan als ze geen raadselwedstrijd hielden. (Een bekend fenomeen van de Hobbits) maar alle raadsels werden opgelost, en op een gegeven moment vraagt Bilbo wat hij in zijn zak heeft, en Gollem kan dat natuurlijk niet oplossen, ondertussen voelde Bilbo aan het ding in zijn zak, en merkte dat het een ring was. Dus hij schoof hem om, en kwam erachter dat Gollem hem niet meer kon zien, en zo kwam Bilbo na veel moeilijkheden toch buiten, waar hij zijn vrienden zag zitten.

Toen ging de reis verder, naar Demsterwold en weer werden ze gevangen genomen. Twee keer zelfs. Eerst door reuzenspinnen, en daarna door Elfen. Beide keren helpt Bilbo hen uit de problemen met behulp van de ring.

Vervolgens konden ze eindelijk uit het Demsterwold komen en gingen naar meerstad, de stad bij De Eenzame Berg. De Meer-mensen ontvingen de dwergen graag om van de draak af te kunnen komen. In de berg komen ze de draak tegen die op een bed van goud en zilver lag te slapen. Omdat Bilbo die ring had, moest hij de gang doorlopen, naar het binnenste van de berg. Alles ging goed en Bilbo nam een gouden beker mee. Alleen helaas kende deze draak zijn bezittingen op zijn duimpje en toen Bilbo terug ging, onzichtbaar, probeerde Smaug dan ook uit te vinden wat er precies aan de hand was door middel van een gesprek. Maar helaas maakte Bilbo toen de fout om het over meerstad-vriend te hebben en Smaug besloot toen om Meerstad maar helemaal te gaan vernietigen.

De Meermensen konden door het kapotte schild van Smaug komen en Smaug was dood, maar de dwergen hadden toen wel de berg bezet, en nu wilden de meermensen een schadevergoeding. Daardoor kwam er oorlog, omdat Thorin weigerde om iets te betalen, maar hij wilde wel iets heel dierbaars, de Arkensteen. Die had Bilbo gepakt en ging ermee naar de Meermensen om te onderhandelen en op deze manier werd de vrede herstelt.

Ondertussen kwamen de Orks terug en was er 1 laatste oorlog waar de dwergen, Meermensen en Elfen allemaal samengewerkt hebben, en die wonnen dan ook, dus Bilbo kon eindelijk naar huis.

Mening:

Ik vond het boek niet zo leuk, sommige stukken waren wel leuk en spannend, maar het was dan weer niet fantastisch. Vooral het begin vond ik niet zo leuk, want in het begin was er niet zoveel actie. Ik hou van verhalen die meteen leuk beginnen, niet dat ze midden in het boek pas een beetje spannend begint te worden. Op het eind werd het boek wel leuker, maar ik wou bijna stoppen met het boek in het begin, omdat ik het niet leuk vond om te lezen en er zaten ook nog soms moeilijke worden in waardoor ik het stuk niet begreep. Later werd het wel weer duidelijk. Het spannendste stuk vond ik het stuk waar ze de draak gingen bestrijden. Heel veel meer heb ik niet echt over dit boek te vertellen. Ik zou je persoonlijk niet aanraden om dit boek te lezen, maar als je de Hobbit serie wel leuk vindt dan moet je het vooral gewoon door blijven lezen.

Percy Jackson en de zee van monsters

Auteur: Rick Riordan

Uitgever: De Boekerij
Genre: kinderboek/jeugdboek, fantasie, mythologie
Bladzijdes: 256

Samenvatting:
Percy Jackson is de zoon van Poseidon en is 13 jaar. Na jarenlang van iedere school getrapt te zijn door zijn ADHD en dyslexie, versloeg hij op zijn 12e zijn wiskunde lerares die in een mythisch monster veranderde waarna hij ontdekte wat hij echt was. Hij werd in de zomer naar Kamp Halfbloed gestuurd. Hier worden kinderen die half mens, half goden zijn, zoals Percy, in veiligheid gebracht en getraind om monsters uit de onderwereld te verslaan. Na zijn eerste queeste te hebben vervuld keert Percy terug naar New York om bij zijn moeder te wonen, om weer een jaar naar een normale school te gaan.

Na uit een verschrikkelijke droom te ontwaken waarin zijn satyr-vriend Grover van een monster wegrent, begint Percy met een van zijn laatste schooldagen. Hij heeft bijna een schooljaar achter de rug waarin hij geen problemen heeft veroorzaakt of van school is getrapt. Het is bijna tijd om naar Kamp Halfbloed terug te keren. Voordat hij naar school gaat krijgt hij van zijn moeder te horen dat het te gevaarlijk is om deze zomer naar Kamp Halfbloed te gaan, maar de reden waarom wilde ze niet vertellen.

Op school raken Percy en zijn vriend Tyson verwikkeld in een gevecht met Laestrygonen, dat zijn reuzen uit de Griekse mythologie. Met moeite weten zij de reuzen te weren en worden zij gered door Percy's vriendin, Annabeth die de dochter van Athena is. Na het gevecht vertelt Annabeth dat Kamp Halfbloed in gevaar is omdat de boom van Thalia vergiftigd is en het schild die het kamp beschermt tegen monsters daardoor vervaagd. Hierdoor moeten zij meteen naar Kamp Halfbloed gaan. Na een rit met de grijze zusters die de toekomst voorspellen komen zij bij Kamp Halfbloed aan. Daar zijn de kinderen in gevecht met metalen stieren genaamd Kolchissen. Nadat de Kolchissen zijn verslagen, blijkt het dat er veel op Kamp Halfbloed is veranderd sinds vorig jaar. Er is een nieuwe begeleider genaamd Tantalus bij gekomen, de centaur Chiron is ontslagen omdat hij verdacht wordt van het vergiftigen van de boom. Door het gevaar dat heerst, is de sfeer niet zo fijn op het kamp en door de nieuwe begeleider zijn de activiteiten zijn ook niet zo fijn. Ook komt Percy erachter dat zijn vriend Tyson eigenlijk een cycloop is en tegelijkertijd daarom ook zijn halfbroer is.

Doordat er steeds meer verschillende monsters het kamp teisteren door het wegvallen van de barrière, wordt er besloten dat er een queeste gehouden moet worden om de enige redding voor de boom, het guldenvlies, naar het kamp toe te brengen. Omdat Tantalus een hekel heeft aan Percy wordt zijn rivale Clarisse, dochter van Ares, uitgekozen om deze queeste te begaan. Percy is teleurgesteld dat hij niet op deze queeste mag omdat hij door zijn voorspellende dromen heeft gezien dat zijn vriend Grover op hetzelfde eiland zit als waar het guldenvlies zich bevindt. 's Nachts krijgt Percy een bezoekje van god Hermes die hem vraagt om zelf toch op queeste te gaan met Tyson en Annabeth omdat hij weet dat zijn zoon Luuk degene is die achter de vergiftiging van de boom zat. Daarom krijgt Percy ook de taak om Luuk bij zinnen te brengen.

De boot die Hermes voor Percy en zijn vrienden heeft geregeld, blijkt in bezit te zijn genomen door Luuk met zijn vrienden en monsters. Hier ontdekken zij dat Luuk ook opzoek is naar het guldenvlies om de slechte titaan Kronos weer tot leven te wekken. Na een hevig gevecht vluchten Percy en zijn vrienden op een reddingsboot en besluiten zij op deze manier verder te reizen. 's Nachts komen ze aan op een plek waar Annabeth op haar vorige queeste een hut had gebouwd, waar ze in besluiten te slapen. Al snel worden zij aangevallen door een Hydra, ze worden gered door Clarisse en mogen op haar boot verder varen. Samen bereiken ze de Zee van Monsters waar de boot ontploft bij het gevecht met de zeemonsters Scylla. Clarisse en Tyson raken vermist door de explosie.

De volgende ochtend komen Annabeth en Percy aan op een eiland waar Percy veranderd wordt in een cavia door de heks Circes. Met behulp van de spullen die Hermes hun mee heeft gegeven weten zij Percy terug te toveren en te ontsnappen op en gloednieuwe boot. Ze varen verder naar het eiland waar Grover zich bevindt. Na een confrontatie met sirenen die zij overleven komen ze aan op het eiland. Ze zien dat Clarisse de ontploffing toch heeft overleefd en er zelf is gekomen. Ze zijn net op het moment gekomen waar de cycloop Polyphemus heeft besloten om Grover en Clarisse op te eten. Met behulp van een list weten Percy en Annabeth, Grover en Clarisse te redden en gaan zij vechten met de cycloop om de guldenvlies te bemachtigen. Tijdens dit gevecht komt Tyson tevoorschijn en wint hij van de cycloop.

De groep keert terug naar Miami waar ze besluiten dat Clarisse, omdat het origineel haar queeste was, met het vliegtuig het vlies naar het kamp mag brengen. Vlak nadat Clarisse weg is wordt de groep gevangen genomen door Luuk. Na een spannend gevecht dat van plan was te falen, komen Chiron en zijn centaurfamilie hun redden en worden zij veilig terug gebracht naar het kamp.
Op het kamp wordt Tyson gevraagd om stage te lopen bij Poseidon en verlaat hij het kamp. Dezelfde nacht komen zij tot de ontdekking dat het guldenvlies te sterk werkt en daarom het lijk van Thalia die onder de boom van Thalia met zijn magische krachten weer tot leven wekt heeft gewekt.

Mening:
Ik vond dit boek heel leuk en spannend. Het boek is mooi geschreven en het gebruikt niet zo veel moeilijke woorden. Hierdoor is het boek heel goed te begrijpen. Het boek is ook meeslepend en het liet je ook heel lang denken dat Tyson dood was maar hij blijkt op het eind toch levend te zijn. Dat was eigenlijk wel voorspellend, ik had de hele tijd al een gevoel dat hij op het eind wanneer ze hem nodig hadden tevoorschijn zou komen. Ik vind Percy Jackson een aardige, loyale jongen en een goede vriend. Hij probeert altijd zijn vrienden te helpen, het maakt hem niet uit als hij daarmee zijn eigen leven in gevaar brengt. Ik vind dat wel heel dapper van hem, maar ik denk dat zijn loyaliteit ook negatieve dingen heeft. Het kan bijvoorbeeld tegen hem gebruikt worden, door een vriend van hem te ontvoeren en hem zo te lokken. Percy Jackson is ook meteen mijn favoriete personage in dit boek. Mijn minst favoriete personage is die nieuwe begeleider Tantalus, omdat hij expres Clarisse op de queeste stuurt om Percy te treiteren. Ik vind hem ook een slechte gemene begeleider. Het boek is ook leuk, omdat er allemaal wezens uit de Griekse mythologie in voorkomen en dat vind ik wel leuk gedaan. Het laat ook goed zien dat de goden niet echt heel bijzonder waren. Ze praatten gewoon met mensen en vragen ze om gunsten. Dit boek is ook een fantasie verhaal en ik vind fantasie verhalen altijd wel leuk dus ik vond dit boek heel leuk. Ik raad je echt aan om dit boek te lezen als je van spannende fantasie verhalen houdt en al helemaal als je ook nog eens van Griekse mythologie houdt. 

Opstand

Auteur: Veronica Roth

Genre: Jongvolwassenen, Science-Fiction en Romantiek
Bladzijdes: 525

Samenvatting:
Het boek start bij de trein (dat is waar het boek inwijding was geëindigt). Tris, Four, Caleb, Marcus, Peter en nog andere mensen van Zelfverloochening die niet zijn doodgegaan, gaan met de trein naar Vriendschap waar zij willen verblijven en kunnen overleggen. Ze willen ook met Vriendschap samenwerken. Ze worden door de leidster van de groep is Johanna. Een paar dagen later komen Eruditie en de soldaten van Onverschrokkenheid die aan de kant van Eruditie staan Vriendschap binnenvallen. Ze zoeken de mensen van Onverschrokkenheid en Zelfverloochening, waaronder dus de mensen die in de trein hierheen zijn gekomen. Iemand merkt de tattoo van Four op (alleen mensen van Onverschrokkenheid hebben tattoos) en komt er een wapengevecht. Tris, Four, Caleb en Susan ontsnappen door op een trein richting het centrum te springen. Daarin zitten gewapende factielozen. Ze worden goed ontvangen en meegenomen naar het centrum van de factielozen.

Tris en Four gaan de volgende dag weg naar Oprechtheid. Daar krijgen Tris en Four een waarheidsserum toegediend. Tris geeft daarbij toe dat ze Will heeft vermoord, het vriendje van Christina. Daarna werd het hoofdkwartier van Oprechtheid aangevallen door de Onverschrokken soldaten die bij Eruditie horen. Ze schieten niet met kogels maar met pijlen die serums afgeven aan het bloed waardoor je een hele erge pijn voelt. Natuurlijk is het weer zo dat de serums geen invloed hebben op afwijkende mensen. Tris en Uriah zijn afwijkend, ze willen de rest waarschuwen voordat zij ook geraakt worden met het serum. Dan komt Eric tevoorschijn en probeert Tris, Uriah en Shauna te verwonden. Hij raakt Shauna met het serum, zij is niet afwijkend. Tris en Uriah verslaan Eric en hij ligt bloedend op de grond. Daarna komen de Onverschrokkenen van het verzet binnenstormen en brengen iedereen in veiligheid. De leider van Oprechtheid is Jack. Hij organiseert een vergadering tussen Eruditie en Oprechtheid. Eruditie stuurt een belangrijk iemand van de Onverschrokkenen die bij Eruditie horen, Max. Tris, Four, Lynn en Shauna wonen stiekem die vergadering bij. Dan schiet Shauna Max dood, en ze moeten vluchten. Terwijl ze wegrennen wordt Shauna door het serum geraakt en valt op de grond. Eenmaal terug is er een geheime vergadering gehouden waarbij Four, Tori en een andere Onverschrokkene genaamd Harrison zijn gekozen om leiders te zijn van het verzet.

Eric, de leider van de Onverschrokkenen die zich bij Eruditie hebben aangesloten, wordt terecht gesteld. Four mag hem doodschieten en doet dat ook zonder erover na te denken. Die nacht wordt Tris wakker. Het blijkt dat het serum niet alleen voor pijn zorgt, maar het zorgt er ook voor dat Jeanine de mensen die geraakt zijn door het serum kan besturen. Als ze geen twee afwijkende mensen afstaan aan Eruditie, springen er elke avond drie mensen van het gebouw af onder invloed van het serum. Twee mensen kunnen worden gered, maar een iemand springt van het gebouw af. De volgende avond spreekt Tris met Christina. Ze vergeeft Tris dat ze Will heeft doodgeschoten. Die avond besluit Tris om zichzelf aan te geven bij Eruditie. Ze gaat naar het hoofdkwartier van Eruditie en wordt opgepakt. Jeanine mag testen op haar uitvoeren zolang ze vertelt wat ze bij haar gaat doen. Dan ziet ze ook Peter en haar broer Caleb, die nu aan de kant van Jeanine staan. Ze ziet ook Four in een andere kamer liggen. Hij wilde Tris redden maar is opgepakt. Met een serum probeert Jeanine Tris pijn te doen zodat Four de geheime locaties van de factielozen vertelt, alleen het serum heeft geen invloed op afwijkenden. De dag daarna moet Tris worden geëxecuteerd. Peter, die Tris zou gaan executeren, bevrijd Tris en Four. Ze vluchten weg uit Eruditie terug naar Oprechtheid.

Op het eind komen Four en Caleb met een filmpje die ze hebben gevonden. De film wordt afgespeeld op een grote scherm. In dat filmpje wordt door een persoon gezegd dat de wereldbevolking slecht is. Dat kan alleen beter worden door het toekomstige Chicago project in deze stad. De grenzen van de stad moesten opengemaakt worden door vriendschap en dan konden de mensen weer meedoen in de normale wereld. Als het filmpje is afgelopen ontstaat er een grote verwarring.

Mening:
ik vond dit een heel leuk boek. Ik vond het ook heel goed geschreven. Het was soms wel moeilijk te begrijpen, maar uiteindelijk begreep ik het wel. Ik vond dat het een meeslepend verhaal was, dus dat is ook weer een pluspunt. Ik vond het boek ook heel spannend en ik houd van spannende boeken, dus dit boek was daarom ook heel leuk om te lezen. Het boek was ook wel romantisch, maar de romantische gedeeltes boeiden mij niet zo erg. Ik vind Beatrice/Tris een dapper en aardig meisje. Ik vind het heel stoer van haar dat ze gewoon in opstand kwam samen met Four en dat ze zichzelf opofferde zodat de andere mensen geen zelfmoord meer pleegden. Four vind ik ook wel een stoere gast. Mijn minst favoriete persoon in dit boek is Eric. Hij is gewoon een gemene, arrogante jongen, die bijna niks anders wilde dan Tris en Four te pakken te krijgen. Het mooiste stuk vond ik het stuk waar ze erachter kwamen dat het een soort project was en dat iedereen helemaal verward was. Het spannendste stuk vond ik het stuk dat Tris geëxecuteerd zou worden. Meestal gaan de hoofdpersonen in een verhaal niet dood dus ik vond het al raar dat ze dood zou gaan, maar mijn gevoel klopte en ze ging niet dood. Ik zou je zeker aanraden om dit boek te lezen, vooral als je van een beetje romantiek en spanning houdt.

Hongerspelen

Auteur: Suzanne Collins

Uitgever: Van Goor
Genre: Jeugdboek
Bladzijdes: 450

Inleiding:

In het land Panem zijn 12 districten en de hoofdstad het Capitool, dat alle districten in zijn macht heeft. Voorheen waren er 13 districten, maar district 13 was verwoest door het Capitool. Het verhaal speelt zich af in de toekomst, na een grote burgeroorlog in Noord-Amerika. district 1 is het rijkst, en district 12 het armst en elk district wordt bewaakt door vredesbewakers (van het Capitool) en er zit een heel groot hek om elk district. Elk jaar worden er de Hongerspelen gehouden als een soort straf voor de opstand, een spel waarbij 24 tributen van 12 tot 18 jaar, uit elk district een jongen en een meisje in een grote arena strijden tegen elkaar op leven en dood. Dit wordt bepaald door middel van een loting. Als jou naam getrokken wordt moet je meedoen met de Hongerspelen. Iemand kan zichzelf ook opofferen om mee te doen aan de Hongerspelen. Het spel kan 1 dag duren, maar ook wel een paar weken. Het gaat door totdat er 1 iemand over is. Degene die als laatst overblijft heeft de Hongerspelen gewonnen en zal eeuwige rijkdom en roem hebben.

Samenvatting:
Katniss Everdeen is een meisje van 16 en woont met haar moeder en zusje Prim van 12 jaar in district 12. Ze zijn dus heel arm. Op de dag van de loting voor de hongerspelen. wordt Prim geloot om mee te doen met de Hongerspelen, maar Katniss kan het niet aanzien en ze offert zich op om in plaats van Prim mee te doen aan de Hongerspelen. De jongen die mee moet doen van district 12 is Peeta, een sterke bakkerszoon die Katniss al een tijd leuk vond. De arena is elk jaar verschillend maar elk jaar wel heel groot: bos, woestijn, ijs of tropisch regenwoud. De Hongerspelen is het grootste evenement van het jaar: iedereen kijkt tv en ziet hoe de tributen elkaar vermoorden en ze vinden het fantastisch. Katniss heeft één voordeel: ze jaagt haar hele leven al met pijl en boog in het verboden bos om voedsel te krijgen voor haar familie, dus ze heeft al een beetje jaagervaring (maar natuurlijk niet jaagervaring op mensen). Maar dan moet ze wel eerst een boog en pijlen zien te bemachtigen! Voor lage Districten is het een vreselijk om mee te doen aan de Hongerspelen, zij hebben zich nooit voorbereid op de Hongerspelen, voor de hoge Districten is het geweldig, want die kinderen trainen hun hele leven al om mee te doen aan de Hongerspelen, zij heten de beroepstributen of beroeps. Het boek eindigt met dat Katniss en Peeta als laatste over blijven en elkaar moeten vermoorden, maar Katniss verzint iets waardoor zij en Peeta zouden winnen. Ze dreigden dat ze allebei tegelijk een giftige bes zouden eten, hierdoor hadden ze allebei gewonnen.

Mening:
Ik vond het een heel leuk boek. Het had heel veel verschillende genres: Romantiek, Actie, Avontuur. Het Romantiek vond ik wat minder, maar dat is waarschijnlijk omdat ik niet echt van Romantiek hou en meer van actie. Katniss Everdeen vond ik een heel dapper en aardig meisje. Dankzij haar overleefden zij en Peeta die Hongerspelen en ze wilde liever niemand doodmaken. Ik vond Peeta ook wel een aardige jongen. Hij had Katniss ook goed geholpen. Het boek is ook gewoon goed geschreven. Het was goed te begrijpen en alles werd goed uitgelegd. Ik had voordat ik het boek ging lezen de film al gezien. Hierdoor vond ik het boek niet meer zo spannend, want ik wist al wat er ging gebeuren. Maar het boek was wel voorspelbaar. Het was gewoon zoals altijd, de hoofdpersonages overleven het. Ik denk dat het wel beter was geweest als tenminste Peeta doodging. Het zieligste stuk vond ik toen een klein meisje van 12 jaar genaamd Rue doodging. Het spannendste stuk uit het boek vond ik het stuk waar Peeta gewond was geraakt en Katniss terug moest om medicijnen te halen voor Peeta. Toen ze bij de medicijnen was aangekomen stond de broer van Rue daar en wilde Katniss vermoorden. Maar had haar gespaard, Katniss zijn zusje, Rue had proberen te redden voordat ze doodging. Ik zou dit boek echt aanraden om te lezen. Het is een heel leuk boek.

de Hongerspelen Vlammen

Auteur: Suzanne Collins
Uitgever: Van Goor
Genre: Jongvolwassenen
Bladzijdes: 404

Samenvatting:

Het boek vlammen van de serie Hongerspelen is het tweede boek van de serie en is dus het vervolg van het boek de hongerspelen (waar ik ook een recensie van heb). Dit boek gaat over Katniss Everdeen, zij en Peeta Mellark hadden de vierenzeventigste Hongerspelen gewonnen. Daarom gaan ze op tour door alle districten. Bij district 11 vind er een schietpartij plaats wanneer Katniss en Peeta vertrekken. Peeta en Katniss gedroegen zich raar tegen elkaar. Hierdoor gelooft president Snow niet in dat ze echt verliefd zijn. Katniss en Peeta gaan daarom trouwen. Katniss krijgt de schuld van de opstand die nu heerst in Panem. Dus op een dag komt Katniss een vriend van haar tegen, Gale. Hij hangt aan een galg en krijgt zweepslagen. De burgemeester Snow kondigt aan dat de kwartskwelling zal gaan beginnen. Dat is een Hongerspelen die om de 25 jaar plaatsvind met van elk district een jongen en een meisje die ooit hebben gewonnen. Dus Katniss (omdat zij het enige meisje van district 12 was die ooit heeft gewonnen) en Peeta moeten weer opnieuw meedoen met de Hongerspelen tegen sterkere tegenstanders dit keer. Ze ontmoet een paar mensen en gaat met ze samenwerken, een van die mensen zijn een jongen samen met zijn oma. De hongerspelen begon het was op een gesloten gigantische eiland. Het eiland bestond uit 12 delen waar er om middernacht elke keer iets gebeurde zoals: agressieve apen, tsunami, boze spotgaaien etc. Elk deel had een unieke ramp. Er was ook een klok die elk uur klonk. Dat gaf aan dat er een ramp zou komen. Katniss, Peeta, die jongen en zijn oma hadden de tsunami, agressieve apen, boze spotgaaien, onweer en giftig gas meegemaakt. Bij het giftige gas had Katniss haar hand heel erg verbrand en ging de oma dood. Op het eind verzint Katniss iets. Ze schiet met haar pijl en boog het elektrische veld kapot en valt flauw. Als ze wakker wordt is ze in een vliegtuig en wordt ze naar district 13 gebracht. Ze ziet Haymitch als ze wakker wordt, hij was de mentor van Katniss en Peeta, omdat hij ooit eerder de Hongerspelen had gewonnen. Hij zegt dat Peeta is ontvoerd door het Capitool en dat het Capitool voordat de spelen was begonnen al van plan was Peeta te ontvoeren.

Mening:

Ik vond het wel een leuk boek en het was ook wel heel spannend. Het was wel vol met moeilijke woorden en was in het begin ook heel onduidelijk. Ik heb gemerkt dat als je het eerste deel niet hebt gelezen je het boek niet begrijpt. Het lijkt ook heel erg op het eerste boek. Het was weer dat ze in een arena moesten vechten alleen dit keer was het wel veel spannender en cooler. Er waren wel van die vieze momenten, waarvan sommige mensen zich misselijk kunnen gaan voelen. Ik vond de personage Katniss een heel aardig persoon, ze heeft geprobeerd iedereen te redden en bracht daardoor haar eigen leven in gevaar. Peeta was ook heel aardig, hij was ook bereid om zichzelf op te offeren voor de anderen en hij had zichzelf opgeofferd voor Haymitch. Mijn minst favoriete personage was burgemeester Snow, hij is een heel gemeen persoon en dat past wel bij zijn naam, want hij is bitter en koud. Ik vind alles wat hij heeft gedaan slecht. Ik vond de vormgeving van het verhaal ook heel goed. Het verhaal was ook heel meeslepend en had goede plots. De plots waren soms wel erg voorspelbaar, dat vond ik weer minder aan het boek. Het is ook een boek die je steeds verder wil lezen na elke hoofdstuk. Ik vond dit een heel leuk boek en ik zou je zeker aanraden om dit boek te lezen. Je moet wel een sterke maag hebben als je dit boek leest.

Inwijding

Auteur: Veronica Roth

Genre: Jongvolwassenen, Science-Fiction en Romantiek
Bladzijdes: 568

Samenvatting:

Het boek gaat over een meisje genaamd Beatrice. Ze leeft in Chicago. Chicago is verdeeld in verschillende facties: zelfverloochening, Oprechtheid, Onverschrokkenheid, Eruditie en Vriendschap. Beatrice woont bij de zelfverloochening, dus dat betekent dat ze leeft om andere te helpen en weinig aan zichzelf denkt. Ze woont daar met haar vader, moeder en broer. Kinderen blijven tot hun zestiende bij hun eigen factie wonen. Na hun zestiende doen ze een test om te kijken bij welke factie ze het best passen. Daarna heb je de keuze om naar een andere factie te gaan of bij je eigen factie te blijven, als je naar een andere factie gaat zie je, je familie nooit meer. Beatrice was zestien en moest dus die test doen. Toen ze de test deed klopte er iets niet. Er stonden 3 facties waar ze het best bij past. Terwijl er normaal maar 1 factie staat. Dit betekende dat ze afwijkend was. De vrouw die de test bij Beatrice afnam zei tegen haar dat ze haar uitslag aan niemand mocht vertellen, omdat dat heel gevaarlijk zou zijn. De dag van de kiesceremonie brak aan en de kinderen moesten kiezen bij welke factie ze wilden gaan door middel van 5 kommen voor elke factie. Je moest met een mes een snee in je hand maken en je bloed laten druppelen in de kom van de factie waar je, jezelf wilden voegen. De broer van Beatrice is eerst en laat zijn bloed druppelen in de kom van Eruditie. Toen was Beatrice aan de beurt en zij kiest voor Onverschrokkenheid. Beatrice maakt al snel een vriendin genaamd Christina. Onverschrokkenheid had twee leider genaamd: Four en Eric. Voordat de kinderen echt bij Onverschrokkenheid horen moeten ze een soort test doen. Als je zakt word je een factieloze (dat zijn eigenlijk gewoon zwerver). Beatrice slaagt uiteindelijk voor de testen, maar Four komt erachter dat ze Divergent is en houdt het geheim. Beatrice en Four beginnen ook gevoelens voor elkaar te krijgen. Op een gegeven moment komt Eric erachter dat Four en Beatrice Afwijkend zijn en probeert ze te vermoorden, maar Four en Beatrice vluchten naar de plek waar alles bestuurd wordt om het te stoppen. Uiteindelijk worden de vader en moeder van Beatrice doodgeschoten en moeten Beatrice, Four, Caleb (de broer van Beatrice) en de vader van Four vluchtten. Ze springen op een trein en weten niet waar die ze heen leidt.

Mening:
Ik vond het een leuk spannend boek. Vanwege de facties en het gemene bestuur deed het me een beetje denken aan de Hongerspelen. Ik vind Beatrice een dapper meisje, ze vocht gewoon terug in plaats van haarzelf over te geven. Het boek was ook goed geschreven. Ik vond het wel goed te begrijpen. Ik vond het boek wel weer voorspelbaar, ik had al vanaf het begin verwacht dat Beatrice het allemaal zou overleven, maar er waren wel spannende stukken waar ik dacht dat ik het misschien toch fout had en ze alsnog dood ging. Four vond ik een stoere, dappere, aardige jongen. Hij had een heel groot risico genomen door Beatrice te helpen dat vond ik heel aardig van hem. Het zieligste stuk vond ik het stuk waar de moeder van Beatrice zichzelf opofferde voor Beatrice en het stuk dat haar vader doodging. Dat waren wel weer onvoorspelbare stukken, want ik had niet verwacht dat haar moeder en vader dood zouden gaan. Ik had verwacht dat er maximaal een van hen dood zou gaan. Ik zou dit boek echt aanraden om te lezen.

Percy Jackson en de Olympiërs

Auteur: Rick Riordan

Uitgever: De Boekerij
Genre: Jeugdboek

Percy Jackson en de Olympiërs is een mythologisch boek dat gaat over een jongen genaamd Percy Jackson hij is een halfgod/held. Hij is de zoon van Poseidon. Dit boek is een de derde deel van een serie boeken. Percy Jackson heeft 3 vrienden: Thalia, dochter van Zeus. Annabeth dochter van Athene en Grover, een sater. Een sater is een wezen met aan de onderkant van zijn lijf twee hoeven van een paard en aan de bovenkant een gewoon mensenlichaam. Percy heeft ook nog een half broer genaamd Tyson. Tyson is een Cycloop dat is een grijs monster met één oog in het midden van zijn hoofd. Halfbloeden worden heel vaak aangevallen door monster dus ze moeten zichzelf heel vaak verdedigen. In het boek is er ook een speciale kamp voor halfbloeden genaamd kamp halfbloed, waar halfbloeden getraind worden en veilig kunnen leven. Het kamp heeft een soort krachtveld waar niks doorheen kan komen.

Samenvatting:

Grover kwam erachter dat er twee halfbloeden op een kostschool zaten. Percy, Annabeth, Thalia moesten die halfbloeden gaan halen en naar kamp halfbloed brengen, omdat die halfbloeden niet veilig zijn in de buitenwereld. Daar ontmoette ze Nico Di Angelo en zijn zus Bianca Di Angelo. Hun waren twee halfbloeden die nog niet wisten dat ze halfbloeden waren. Toen Thalia, Grover, Percy en Annabeth die twee hadden gevonden viel er een monster aan. En toen vochten ze tegen het monster en gooide het monster Annabeth van een afgrond af en net toen ze verslagen waren kwamen de Jageressen tot hulp schieten. Ze vielen het monster aan met pijl en boog en versloegen het monster. Daar ontmoette ze de godin van de jacht: Artemis. Zij was de leidster van de jageressen. Artemis moest een monster gaan zoeken die de val van Olympus zou gaan veroorzaken en stuurde de jageressen dus met Percy en zijn vrienden naar kamp Halfbloed. Daar kregen de jageressen, Percy, Thalia en Grover van het orakel te horen dat Artemis in gevaar was en dat ze met een groepje van 5 moesten gaan om Artemis te redden. Uiteindelijk gingen ze op de queeste met: Zoë Nachtschade (zij was de nieuwe aanvoerster van de jageressen), Bianca, Thalia, Grover en Percy. Het orakel had gezegd dat er twee personen dood zouden gaan op de queeste. Uiteindelijk bleken dat Zoë en Bianca te zijn. Op de queeste komen ze erachter dat hun oude vijand Luuk en de vader van Zoë, Atlas achter de verdwijning van Artemis zaten. Het bleek ook dat Annabeth nog in leven was en gevangen genomen. Ze versloegen Atlas en Luuk en Annabeth en Artemis waren weer vrij. Het verhaal eindigt met dat Nico zo boos is dat zijn zus was overleden dat hij wegloopt. En hij zou ooit de val van Olympus kunnen veroorzaken en het blijkt dat Luuk nog leeft een heel leger aan het maken is om Olympus aan te vallen.

Mening:

Ik vind het een leuk boek, omdat ik Mythologie best wel leuk vind. En ze hebben de Mythologie er ook grappig in gebruikt. Ik hou ook van fantasie boeken dus het was wel een leuke combi. Ik vond het stuk waar ze erachter kwamen dat Zoë Nachtschade de dochter van atlas was een bizarre stuk. Ik vind Percy ook wel een aardige en dappere jongen, want hij mocht eigenlijk niet op de queeste gaan maar hij ging stiekem toch, omdat hij Annabeth wou redden. Hij is wel een loyale vriend. Maar ik denk wel dat zijn loyaliteit ooit zijn zwakke punt zou worden. Ik vond het stuk waar Percy, Zoë, Thalia, Artemis en Annabeth tegen Atlas en Luuk gingen vechten heel spannend en het was dat gevecht waar Zoë dood ging. Ik vind het boek ook leuk omdat de schrijver doet alsof de goden gewoon normale mensen zijn en niet laat zien dat ze veel machtiger zijn. Het boek is ook leuk omdat de personages elkaar steeds bij hun zwakke plekken pakken waardoor de slechteriken bijna winnen. De schrijver laat het boek ook niet voorspelbaar lijken door dat je van tevoren al weet hoe het afloopt.  Ik zou zeker aanraden om dit boek te lezen. Tenminste als je van avontuur, fantasie en mythologie houdt. Ik zou dit boek echt aanraden om te lezen, maar je moet wel de eerdere delen hebben gelezen om hem goed te begrijpen.